Er was eens…
Het idee voor het schrijven van een boek is een ding. Het realiseren is een tweede. Inspiratie genoeg, mijn papier stroomt over van onderwerpen, herinneringen en dromen waar ik over wil schrijven. Maar, afgelopen voorjaar was ik nog steeds niet begonnen met schrijven. Er was chaos. Door de duizend ideeën en krabbels. Waar moet ik in hemelsnaam beginnen? Of ik was met tien verhalen tegelijk bezig. Ik besefte dat ik hulp nodig heb. Ik vroeg Marian. Gelukkig had ze ruimte voor me.
Gepubliceerd op:
7 december 2022
Artikel delen
Met mijn ideeën en dromen en haar inzichten en expertise bepaalden we de structuur. Marian nam me mee in hoe we gaan werken. Mijn krabbels verdelen we in thema’s als de zee, het bos, biodiversiteit en de plastic soep. De verhalen kabbelen van herinneringen naar vragen en van onderzoek naar antwoorden en wensen. Afgewisseld met versjes uit mijn hart. Onderweg houdt ze me steeds een spiegel voor en duiken we de diepte in, naar mijn essentie. Om zo mijn schrijfsels diepere betekenis te geven, want dat is mijn wens.
Een boek schrijven is niet alleen woorden op papier zetten. Hoe gaat het omhulsel eruit zien? Wordt het een hardcover of een paperback? Welk soort papier en hoe dik? Welk lettertype? Wie gaat het opmaken slash vormgeven? Waar laat ik het drukken? Wie leest er mee? Een proces wat eigenlijk lineair aan het schrijfproces loopt. Oh ja! Logisch…
Wat een keuzes… En niet te vergeten de lanceerdatum. Help! Dan wordt het echt, dan komt het heel dichtbij. Tot die tijd zweef ik in een soort sprookje: ‘Er was eens een meisje dat een boek wil schrijven.’ Waar wil ik over vertellen? Wat moet de wereld weten? Ik dwarrel tussen lezen, ontdekken en erover schrijven. Een tekening hier en daar. Het is heerlijk op die roze wolk.
Gelukkig zet Marian mij met beide benen op de grond. Werk aan de winkel! Ook al kan ik de lanceerdatum prikken waar ik wil, als ik ‘m heel ver in de toekomst zet, of niet prik, dan komt het boek nooit af. Ik wil met heel mijn hart dat boek aan jou laten lezen.
Een moment verbonden aan het ritme van de natuur lijkt me mooi voor mijn boeklancering. Ergens tussen lente en zomer? De periode van ontkiemen, tot bloei komen, uitbundigheid en showen. Volgend jaar al? Dan moet ik nu als een wervelwind aan de slag. Of benut ik die periode van groei en uitbundigheid nog even voor het tot bloei komen? Is de herfst misschien beter, wanneer ik mag uitpuffen van de zomerstormen? Met de steun van Marian lukt dat. Veel verhalen zitten al in mijn hoofd en hoeven alleen nog maar in inkt te stromen. Sommige heb ik gelukkig al geschreven.
We peddelen samen de golven in. Ik sta nog wat wiebelig, maar eenmaal in het ritme surfen we een geweldige reis. We beginnen met het omhulsel. Achterflap, inleiding. Om mezelf te dwingen tot de kern van het boek te komen. Op de achterflap wil ik jou in maximaal 200 woorden verleiden om mijn boek te lezen. In de inleiding vertel ik waar het boek over gaat en wat mijn missie is. Volgende keer deel ik een klein stukje van mijn achterflap met je.
De structuur en coaching helpen mij nu al enorm. De chaos is nu een rustgevend overzicht. De stroomversnelling is ingezet en geluk golft door mij heen. Ik zie mijn boek al helemaal voor me. Ik heb het straks gewoon in handen! Jeejj!
Vond je dit leuk om te lezen?
Heb je een vraag naar aanleiding van dit onderwerp? Of wil je iets kwijt? Kom in de lucht via de contactgegevens onderaan deze pagina of via de knop naar mijn contactpagina.
Wil je als eerste op de hoogte zijn van nieuwe artikelen? Schrijf je dan in voor mijn nieuwsbrief onderaan deze pagina.
Ik kijk er naar uit om in verbinding te blijven.